Met Je Mee Kindercoaching blikt terug op een heel mooi eerste jaar!🔸We hebben trajecten afgerond, veel bijgeleerd en er staan nieuwe uitdagende coachingstrajecten op ons te wachten. Het gaat in een stroomversnelling. En wij? Wij zijn gewoon heel blij en dankbaar....

🔸Wat zien we veel veerkracht bij de kinderen die we begeleiden. Ze maken kleine - en soms grote - stappen vooruit. En houden vol als het niet lukt. We kregen in korte tijd veel nieuwe aanmeldingen. Dankbaar zijn we dat ouders en scholen de weg naar Met Je Mee weten...

“Soms werken we een tijdje in stilte, bijvoorbeeld aan tekeningen of andere kunstwerken. Dan komt praten vanzelf.” 🔸Bij ons leer je meer over ‘wie ben jij’ en wat is de relatie tussen jouw denken-voelen-gedrag, wat zijn je helpende en niet-helpende gedachten, hoe...

Onze lopende trajecten met kinderen gaan op een andere manier gewoon door. Samen met ouders en kinderen geven wij hier invulling aan. We kijken naar wat er nodig is en bedenken hoe we dit ‘Coronaproof’ kunnen vormgeven. Hoe? Een aantal kinderen begeleiden we...

Met een stralende glimlach kijkt ze me aan. Ook al kom ik niet voor haar. Ik kom voor haar vriendin. Haar beste vriendin, laat dat even duidelijk zijn. Drie keer per week gaat haar vriendin met me mee. In de eerste weken was zij degene die mee mocht oefenen buiten...

" Er hing een taaie, zwarte lucht in het bos. De eekhoorn deed zijn raam open, keek naar buiten en dacht: de zwarte zwaan heeft weer eens gezucht. Hij snoof de donkere damp op en schudde zijn hoofd. 'Volgens mij,' zei de olifant, 'heeft de zwarte zwaan een groot...

Er is hier een weggetje dwars door de weilanden waar je de zon zo mooi ziet opkomen dat je erdoor verblind raakt. Dit weggetje heeft een aantal fikse drempels. Vaak fietste ik hier met kinderen. En zag ik hoe ze om gingen met deze hobbels. De een ging voorzichtig...

Vaak was ze stil. Ze haalde hoge cijfers. Of ze iets leuk of minder leuk vond, was moeilijk te zien. Behalve op vrijdagmiddag. Dan gingen we naar het speellokaal voor de dramales. Als zij ging spelen dan gebeurde er iets. Dan zag je kinderen kijken. Echt kijken....

Door vaardigheden te trainen, door veel te oefenen en te herhalen groeit het vertrouwen van kinderen in hun eigen kunnen. Wij zien dit wekelijks bij de kinderen die we coachen. En dit is het allermooiste van ons werk. Zien dat het kwartje valt, zien dat het kind een aha-ervaring heeft van o-zit-dat-zo! We zien, verstevigen en borgen. En ook hier is het uitgangspunt altijd de kracht van het kind.

(maar dan ook écht helemaal niets)

Als je dit leest, wat denk je dan? Lijkt je dat fijn? Of misschien wel heel ongemakkelijk? Want écht helemaal niets doen...dat zijn we niet gewend.